[1] Het traditionele Albanië

In de Balkan ligt Albanië verstopt tussen Montenegro, Kosovo, Noord-Macedonië en Griekenland. Het is een voor de meeste Nederlanders volstrekt onbekend land en dat is zeker niet terecht, want het land heeft hen wel degelijk het nodige te bieden.

Het heeft Albanië de laatste eeuwen natuurlijk ook niet echt meegezeten. Lange tijd overheerst door de Byzantijnen, Ottomanen en Turken (drie verschillende termen voor hetzelfde volk), werd het land pas in 1913 onafhankelijk bij het Verdrag van Londen. Lang bleef het er niet rustig, want Albanië werd in zowel de Eerste als de Tweede Wereldoorlog bijkans vermorzeld door de rivaliserende grootmachten. Na de Tweede Wereldoorlog werd het land een satellietstaat van de toenmalige Sovjet-Unie en lag Albanië zo geïsoleerd dat het nauwelijks contact had met zowel het Westen als het Oostblok. Pas in 1991 kwam er een einde aan dat isolement en sindsdien is Albanië een parlementaire democratie.
Het gevolg van deze wat treurige geschiedenis is dat het lijkt alsof de tijd er heeft stilgestaan. Dat is vooral in het binnenland het geval, want aan de kust hebben de eerste toeristen de soms oogverblindende schoonheid van het land al ontdekt en nemen reisorganisaties Albanië gretig op in hun online reisgidsen.

De gemiddelde levensstandaard van de Albanezen is nog relatief laag, maar dat betekent niet direct dat de meeste mensen arm zijn. Veel families bezitten kleine olijfboomgaarden, waar ze al eeuwenlang op een traditionele manier en met de grootste zorg hun olijfolie uit produceren.

Nee, denk in Albanië niet aan eindeloze (en troosteloze) zeeën van olijfbomen, zoals bijvoorbeeld in Tunesië het geval is. Daar staan bijna 100 miljoen bomen te wachten op de jaarlijkse oogst. Veel van die olijfolie wordt in Tunesië in 1000 liter IBC-tanks naar (vooral) Spanje verscheept. Aangekomen in Spanje wordt het veel te vaak gemengd met Spaanse olijfolie en vervolgens geëxporteerd als 'Spaans'.

In Albanië is vrijwel alles nog kleinschalig. De meeste families hebben precies genoeg bomen om het jaar met voldoende olijfolie door te komen. Maar in de bergen rondom de plaats Berat en omliggende dorpen staan de hellingen tegenwoordig vol met olijfbomen. De bewoners van de streek produceren veel meer dan zo nodig hebben en die overvloed verkopen ze om de levensstandaard van henzelf en hun omgeving te verbeteren.
Maar na eeuwen van isolatie is het voor hen niet zo eenvoudig om de juiste wegen te vinden om de export van olijfolie in goede banen te leiden. Iedere tussenhandelaar eet immers iets van de toch al kleine winstmarge weg. Wat de mensen nodig hadden was een gepassioneerde importeur met het hart op de juiste plaats. Die hebben ze gevonden in Chris Versteeg, eigenaar van Aljeta en actief met een webshop in Nederland en België.

Aljeta verkoopt perfecte extra vierge olijfolie uit Albanië voor een zeer aanvaardbare prijs.

Bestel je Albanese Aljeta extra vierge olijfolie hier.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten